Nu ik probeer zuivel uit mijn dieet te bannen is er eigenlijk maar één ding wat ik erg mis: kaas. Ik ben een liefhebber van allerlei soorten kaas. Brie, overjarige brokkelkaas, blauwe kaas, noem het en ik vind het geweldig. Sinds ik in het vroege voorjaar zuivel laat staan ben ik ook redelijk consequent geweest als het op kaas aan kwam. Het de favoriete recepten in het gezin is tagliatelle met spinazie/blauwe kaassaus; dat en een mini-kaassoufflé op een borrel zijn de enige "zonden" die ik heb begaan in het afgelopen half jaar.
Ik ben nog niet erg ervaren met het maken van goede alternatieven, maar vandaag had ik een mooi en supersimpel recept te pakken wat ik hier wil delen.
Nep-parmezaan
Men neme:
1/2 cup (Amerikaanse maat) sesamzaadjes, geroosterd
1/2 theelepeltje (zee)zout
2 forse eetlepels edelgistvlokken*
Meng alle ingrediënten in een foodprocessor en vermaal het tot het de structuur van Parmezaanse kaas heeft. Heerlijk over de spaghetti of pizza om het een beetje dat hartige smaakje me te geven.
Als jullie goede recepten hebben als alternatief voor kaas hoor ik het graag!
30 augustus 2010
29 augustus 2010
uit eten
Omdat we iets te vieren hadden zijn we gisteren met het gezin gaan eten bij een plek waar ik al lang een keer naar toe wilde. Op het oog is het een gewone Chinees in een wat aftandse winkelstraat in Rotterdam Zuid. Zalmkleurige tafelkleden, een afhaal- en een restaurantdeel, authentieke Chinese plingelmuziek. Maar dan komt de kaart.
Zo'n tachtig gerechten, waarvan een groot deel herkenbaar: babi pangang, saté, nasi, bami en verder wat Szechuan en Kantonese gerechten. Maar: alles (alles!) op de kaart is vegetarisch en op verzoek veganistisch te maken! De zalige luxe om bij de Chinees te kunnen kiezen uit een hele kaart en me niet te beperken tot de één of twee vegetarische opties was een heel nieuwe ervaring. Ik had zowaar keuze stress!
Ik besloot te gaan voor een traditionele babi pangang, omdat ik erg benieuwd was hoe ze de smaak daarvan zouden benaderen. De rest van het gezin koos voor Foe Yong Hai en zoet-zure "kip" met ananas en groenten. Het was in één woord heerlijk: de gerechten hadden de goede bite, het was niet te vettig en de saus was zoals een Chinese saus hoort te smaken: een beetje zoet maar niet te zwaar. Het veganistische ijs (op basis van kokosmelk) wat als toetje geserveerd werd is trouwens in al zijn eenvoud een aanrader. De meeste gerechten worden gemaakt op basis van huisgemaakte seitan en sommige met tofu, dus de kaart is minder geschikt voor mensen met een gluten- of sojaintolerantie.
Het is een restaurant zonder pretenties met een vriendelijke en vlotte bediening en, lost but not least, met heerlijk eten. Kortom, we verlieten als vier happy campers (zowel de vegetariërs als de omnivoren) De Oude Plek.
Zo'n tachtig gerechten, waarvan een groot deel herkenbaar: babi pangang, saté, nasi, bami en verder wat Szechuan en Kantonese gerechten. Maar: alles (alles!) op de kaart is vegetarisch en op verzoek veganistisch te maken! De zalige luxe om bij de Chinees te kunnen kiezen uit een hele kaart en me niet te beperken tot de één of twee vegetarische opties was een heel nieuwe ervaring. Ik had zowaar keuze stress!
Ik besloot te gaan voor een traditionele babi pangang, omdat ik erg benieuwd was hoe ze de smaak daarvan zouden benaderen. De rest van het gezin koos voor Foe Yong Hai en zoet-zure "kip" met ananas en groenten. Het was in één woord heerlijk: de gerechten hadden de goede bite, het was niet te vettig en de saus was zoals een Chinese saus hoort te smaken: een beetje zoet maar niet te zwaar. Het veganistische ijs (op basis van kokosmelk) wat als toetje geserveerd werd is trouwens in al zijn eenvoud een aanrader. De meeste gerechten worden gemaakt op basis van huisgemaakte seitan en sommige met tofu, dus de kaart is minder geschikt voor mensen met een gluten- of sojaintolerantie.
Het is een restaurant zonder pretenties met een vriendelijke en vlotte bediening en, lost but not least, met heerlijk eten. Kortom, we verlieten als vier happy campers (zowel de vegetariërs als de omnivoren) De Oude Plek.
24 augustus 2010
bonenburger
Het punt met veel vegetarische alternatieven voor vlees is dat ze zo bewerkt zijn. Het is allemaal best smakelijk, maar ik heb toch liever een burger waarvan ik weet wat er in is gegaan. Of beter nog: waarvan ik zelf heb gekozen wat er in is gegaan.
Onderstaand recept vond ik zelf erg geslaagd. Waarschijnlijk kunnen de burgers net zo goed met kidneybonen worden gemaakt, want dat heeft ongeveer dezelfde structuur als de zwarte bonen.
Laat je vooral niet ontmoedigen door de lijst met kruiden: ik heb gewoon wat dingen uit mijn kruidenkastje gepakt die ik lekker vind. Misschien geef je zelf de voorkeur aan heel andere (of veel minder) specerijen; laat in dat geval gewoon je fantasie de vrije loop!
- Voeg daarna 3/4 van de bonen, alle kruiden en de olijfolie toe en laat de hele boel draaien tot de boel redelijk gemixt is.
- Schep het daarna over in een kom en voeg de rest van de bonen toe.
- Meng alles door elkaar
- Vorm van het mengsel 6 burgers.
- Leg de bonenburgers op anti-aanbakpapier in de oven en bak ongeveer 20 á 30 minuten op 150 graden.
Hierna kun je ze af laten koelen en een paar dagen gekoeld bewaren voor een volgend gebruik. Óf je bakt ze meteen af onder de grill tot ze een mooi kleurtje hebben. Lekker op een broodje met chutney of als "vlees" bij een groot bord groenten.
*een lijnzaad-ei is uiteraard geen echt ei, maar een mengeltje dat een vergelijkbare bindende werking heeft als ei. Ik probeer waar mogelijk dierlijke producten te mijden, maar als je de voorkeur geeft aan een echt ei doet dat niet af aan de smaak.
Onderstaand recept vond ik zelf erg geslaagd. Waarschijnlijk kunnen de burgers net zo goed met kidneybonen worden gemaakt, want dat heeft ongeveer dezelfde structuur als de zwarte bonen.
Laat je vooral niet ontmoedigen door de lijst met kruiden: ik heb gewoon wat dingen uit mijn kruidenkastje gepakt die ik lekker vind. Misschien geef je zelf de voorkeur aan heel andere (of veel minder) specerijen; laat in dat geval gewoon je fantasie de vrije loop!
- ongeveer 450 gram zwarte bonen (geweekt en gekookt of uit blik; gewicht is na het weken!)
- 2 geraspte wortels
- 80 gram havermoutvlokken
- 50 gram zonnebloempitten
- 2 flinke eetlepels olijfolie
- 1 lijnzaad ei (1 flinke eetlepel gemalen lijnzaad en 3 eetlepels warm water, goed gemixt)*
- 1 theelepeltje kaneel
- 1 theelepeltje komijn
- 1 theelepeltje koriander
- 1 gesnipperde knoflookteen
- 1 theelepel chili poeder
- 1 theelepel uien poeder
- 1/2 theelepel cayenne peper
- (zee)zout
- zwarte peper
- Voeg daarna 3/4 van de bonen, alle kruiden en de olijfolie toe en laat de hele boel draaien tot de boel redelijk gemixt is.
- Schep het daarna over in een kom en voeg de rest van de bonen toe.
- Meng alles door elkaar
- Vorm van het mengsel 6 burgers.
- Leg de bonenburgers op anti-aanbakpapier in de oven en bak ongeveer 20 á 30 minuten op 150 graden.
Hierna kun je ze af laten koelen en een paar dagen gekoeld bewaren voor een volgend gebruik. Óf je bakt ze meteen af onder de grill tot ze een mooi kleurtje hebben. Lekker op een broodje met chutney of als "vlees" bij een groot bord groenten.
*een lijnzaad-ei is uiteraard geen echt ei, maar een mengeltje dat een vergelijkbare bindende werking heeft als ei. Ik probeer waar mogelijk dierlijke producten te mijden, maar als je de voorkeur geeft aan een echt ei doet dat niet af aan de smaak.
20 augustus 2010
bananenbar
Ik begrijp dat de titel wat misleidend is, maar ik ga het hier niet hebben over een ietwat dubieuze bar in Amsterdam maar over een energierijk tussendoortje. Sinds ik wat consequenter mijn lunch en tussendoortjes voorbereid voor het werk ben ik geobsedeerd door energybars. Het houdt het midden tussen een gezonde snack en snoeperij en ja, daar word ik nou eenmaal blij van. En ook het gezin heeft tot nu toe geen klachten.
Onderstaand recept is een beetje apart qua maatvoering, maar dat komt omdat ik niet erg nauwkeurig gemeten heb (ik doe veel op gevoel). Het is genoeg voor zo'n 12 repen.
Nodig:
3 bananen
250 gram gedroogde dadels
1,5 Senseokopje ongezouten amandelen
Bereidingswijze:
Onderstaand recept is een beetje apart qua maatvoering, maar dat komt omdat ik niet erg nauwkeurig gemeten heb (ik doe veel op gevoel). Het is genoeg voor zo'n 12 repen.
Nodig:
3 bananen
250 gram gedroogde dadels
1,5 Senseokopje ongezouten amandelen
Bereidingswijze:
- Snijd de bananen in stukjes van een halve centimeter en leg ze op een dienblad of iets dergelijks om ze een dag in het zonnetje te drogen (of leg ze een uurtje in de oven op een lage temperatuur).
- Snijd de dadels in grove stukken.
- Doe de dadels en de bananenstukjes samen in een foodprocessor tot het goed klein is gehakt (let op: het plakt enorm!)
- Haal het mengsel eruit en doe het in een kom
- Doe de amandelen in de foodprocessor tot het een soort grof poeder wordt
- Meng met de hand de amandelen en het banaan/dadel mengsel tot één grote bal
- Splits de bal in drie gelijke stukken
- Maak van iedere bal een stuk of 3 á 4 repen
- Laat de repen een uurtje opstijven in de koelkast en ze zijn klaar voor gebruik
19 augustus 2010
to koffie or not to koffie
...that's the question.
Tot mijn 21ste gruwelde ik van koffie. Ik dronk eigenlijk altijd thee (en liters en liters melk, maar dat is een verhaal voor later). Toen ik mijn intrek nam in een studentenhuis heb ik echter koffie "leren drinken".
De combinatie van een heftig uitgaansleven en oprechte pogingen om mijn studie op peil te houden leidde al snel tot een koffieverslaving. Bovendien stond in de gezamenlijke ruimte altijd wel een verse pot klaar, dus het was altijd beschikbaar. Het lag meer voor de hand om een grote mok koffie in te schenken, dan een glas water.
Inmiddels leven wij zo'n vijftien jaar later en mijn koffiegewoonte is nog steeds alive and kicking. Het helpt niet dat ik mijn hele carrière tot nu toe in kantooromgevingen slijt; op het werk wordt niet eens gevraagd of je koffie lust. Het wordt gewoon voor je neergezet.
In het afgelopen jaar ben ik twee keer geopereerd en ik kon de dagen na mijn operatie absoluut geen trek krijgen in koffie. Maar de afkickverschijnselen waren dramatisch: hevige hoofdpijnen en een soort wazigheid die pas weer optrok na mijn eerste kopje.
Dat zette me aan het denken. Ik heb er een ontzettende hekel aan om afhankelijk te zijn van wat dan ook. Ik rook niet, ik drink erg weinig, maar die koffie, dat blijft een terugkerend thema. Inmiddels ben ik al bijna een jaar overgestapt op biologische, cafeïnevrije koffie. Maar cafeïnevrij maakt koffie nog niet gezond.
Er zijn verschillende verhalen op het internet te vinden (niet allemaal even wetenschappelijk gefundeerd) die koffie (al dan niet met cafeïne) verbinden aan zaken als een te hoog cholesterolgehalte, ontregeling van de bloedsuikerspiegel en het blokkeren van de aanmaak van serotonine. En wat ik onlangs uit veel bronnen heb begrepen: koffie werkt erg verzurend. Met name dat laatste heeft me aan het werk gezet. Ik werk hard aan mijn gezond eten uitdaging, maar ik laat mijn koffiegewoonte ongewijzigd.
Dat zet mij voor het dilemma: koffie, of geen koffie? Door over te schakelen op cafeïnevrij is de ergste verslaving bezworen. Ik krijg geen hoofdpijn meer als ik in het weekend uitslaap en ik merk het ook niet als ik een keer een dagje oversla. Maar de smaak van koffie, de geur, de gezelligheid, het ritueel; ik kan moeilijk zonder. Doe ik met mijn koffiegebruik alle gezonde inspanningen teniet? Ik denk het niet, alhoewel het natuurlijk beter zou zijn als ik me in plaats van koffie aan kruidenthee vergreep.
Kortom, waar het dilemma op neer komt is: wat is ongezonder; twee kopjes koffie per dag of mezelf iets onthouden waar ik veel gezelligheid en genot aan ontleen? Ik ben benieuwd hoe jullie er over denken!
Tot mijn 21ste gruwelde ik van koffie. Ik dronk eigenlijk altijd thee (en liters en liters melk, maar dat is een verhaal voor later). Toen ik mijn intrek nam in een studentenhuis heb ik echter koffie "leren drinken".
De combinatie van een heftig uitgaansleven en oprechte pogingen om mijn studie op peil te houden leidde al snel tot een koffieverslaving. Bovendien stond in de gezamenlijke ruimte altijd wel een verse pot klaar, dus het was altijd beschikbaar. Het lag meer voor de hand om een grote mok koffie in te schenken, dan een glas water.
Inmiddels leven wij zo'n vijftien jaar later en mijn koffiegewoonte is nog steeds alive and kicking. Het helpt niet dat ik mijn hele carrière tot nu toe in kantooromgevingen slijt; op het werk wordt niet eens gevraagd of je koffie lust. Het wordt gewoon voor je neergezet.
In het afgelopen jaar ben ik twee keer geopereerd en ik kon de dagen na mijn operatie absoluut geen trek krijgen in koffie. Maar de afkickverschijnselen waren dramatisch: hevige hoofdpijnen en een soort wazigheid die pas weer optrok na mijn eerste kopje.
Dat zette me aan het denken. Ik heb er een ontzettende hekel aan om afhankelijk te zijn van wat dan ook. Ik rook niet, ik drink erg weinig, maar die koffie, dat blijft een terugkerend thema. Inmiddels ben ik al bijna een jaar overgestapt op biologische, cafeïnevrije koffie. Maar cafeïnevrij maakt koffie nog niet gezond.
Er zijn verschillende verhalen op het internet te vinden (niet allemaal even wetenschappelijk gefundeerd) die koffie (al dan niet met cafeïne) verbinden aan zaken als een te hoog cholesterolgehalte, ontregeling van de bloedsuikerspiegel en het blokkeren van de aanmaak van serotonine. En wat ik onlangs uit veel bronnen heb begrepen: koffie werkt erg verzurend. Met name dat laatste heeft me aan het werk gezet. Ik werk hard aan mijn gezond eten uitdaging, maar ik laat mijn koffiegewoonte ongewijzigd.
Dat zet mij voor het dilemma: koffie, of geen koffie? Door over te schakelen op cafeïnevrij is de ergste verslaving bezworen. Ik krijg geen hoofdpijn meer als ik in het weekend uitslaap en ik merk het ook niet als ik een keer een dagje oversla. Maar de smaak van koffie, de geur, de gezelligheid, het ritueel; ik kan moeilijk zonder. Doe ik met mijn koffiegebruik alle gezonde inspanningen teniet? Ik denk het niet, alhoewel het natuurlijk beter zou zijn als ik me in plaats van koffie aan kruidenthee vergreep.
Kortom, waar het dilemma op neer komt is: wat is ongezonder; twee kopjes koffie per dag of mezelf iets onthouden waar ik veel gezelligheid en genot aan ontleen? Ik ben benieuwd hoe jullie er over denken!
18 augustus 2010
dress up the dressing
Ik weet niet of ik hier alleen in sta, maar die eeuwige dressings op basis van olie/azijn ben ik af en toe een beetje zat. Zeker als je een salade als maaltijd in gedachten had kan het helemaal geen kwaad om de dressing op te pimpen met wat extra "body". De dressings zijn wat dikker van structuur dan de gebruikelijke, maar dat maakt juist dat je niet een uurtje na je salade weer trek hebt.
Deze twee dressings heb ik pas uitgeprobeerd en zijn echt om je vingers bij op te eten.
Ananas-curry dressing
pittige Thaise dressing (ook geschikt als groentedip):
En ook hier weer: lekker blenden en eventueel nog wat extra kruiden toevoegen naar smaak.
Deze twee dressings heb ik pas uitgeprobeerd en zijn echt om je vingers bij op te eten.
Ananas-curry dressing
- ongeveer 500 gram ananas in kleine stukjes
- ongeveer 150 ml appelazijn (kan ook met een combinatie van azijn en appelsap)
- een flinke scheut olijfolie
- ongeveer 30 ml nama shoyu (of andere sojasaus)
- 3 theelepeltjes currypoeder
- verse koriander naar smaak
pittige Thaise dressing (ook geschikt als groentedip):
- 1 avocado
- 250 ml water
- een flinke hoeveelheid verse koriander
- een gelijke flinke hoeveelheid verse basilicum
- 2 gedroogde dadels of abrikozen
- een snufje zout
- een snufje cayennepeper
- een beetje gember naar smaak
En ook hier weer: lekker blenden en eventueel nog wat extra kruiden toevoegen naar smaak.
17 augustus 2010
cherrytomaten snacks en het mysterieuze appeldroogrekje
Het zal jullie vast niet ontgaan zijn, maar vandaag regende het een groot deel van de dag pijpenstelen. Dat had, naast drijfnatte kleding, tot gevolg dat een groot deel van mijn cherrytomaatjes zich massaal van de struik hebben laten vallen. Aangezien er een limiet zit op hoeveel rauwe cherrytomaatjes een mens kan eten in korte tijd (geloof me...) heb ik hier mijn favoriete cherry-snack-recept. Crimineel lekker en het maakt de tomaatjes een stuk langer houdbaar.
Nodig:
Bereidingswijze:
Blijft in een tupperwarebakje wekenlang goed, maar meestal heb ik niet de discipline om ze zo lang te bewaren!
En dan nog dit:
In het blogje van eergisteren vertelde Jolande over een heus appeldroogrekje. Omdat ik me daar niet meteen iets bij kon voorstellen vroeg ik haar een foto te sturen en kijk hier: het droogrekje van Jolande. Die wil ik ook! Kan iemand mij vertellen waar zo'n rekje oorspronkelijk voor bedoeld is? Dan weet ik waar ik in de Kringloopwinkel naar moet vragen!
Nodig:
- een kleine kilo cherrytomaatjes (trostomaten kan trouwens ook), door midden gesneden
- 3 eetlepels olijfolie
- 1 theelepel zeezout
- een paar tenen knoflook in dunne plakjes (naar smaak, ik hou van véél)
- 1 theelepel balsamicoazijn
- 1 snufje basterdsuiker
Bereidingswijze:
- spreid de tomaatjes uit op een ovenschaal. Ik doe er zelf meestal een sheet teflon onder tegen het plakken.
- meng de olijfolie, zeezout, knoflook, balsamico en basterdsuiker in een kommetje
- bedek de tomaatjes royaal met het mengseltje uit de kom
- zet de oven op 190 graden en laat een uurtje bakken
- laat in de oven afkoelen
Blijft in een tupperwarebakje wekenlang goed, maar meestal heb ik niet de discipline om ze zo lang te bewaren!
En dan nog dit:
In het blogje van eergisteren vertelde Jolande over een heus appeldroogrekje. Omdat ik me daar niet meteen iets bij kon voorstellen vroeg ik haar een foto te sturen en kijk hier: het droogrekje van Jolande. Die wil ik ook! Kan iemand mij vertellen waar zo'n rekje oorspronkelijk voor bedoeld is? Dan weet ik waar ik in de Kringloopwinkel naar moet vragen!
dagboek
Wat een troosteloos weer vandaag... Op dit soort dagen begint mijn herfstgevoel op te spelen en krijg ik trek in stoofpotten met pompoen of zoete aardappelen. Maar de pompoenen in mijn tuin zijn nog niet goed en gun ik nog even om te groeien. En voor zoete aardappelen moet ik snel weer een keer naar de markt.
Vandaag een dagje naar een congres. Best interessant, maar de absolute pest voor je gezonde voornemens. Congressen kenmerken zich door een lunch met ongezonde broodjes en warme, slappe bladerdeeghappen. De enige vegetarische opties zijn meestal zalm (huh?) of grote klodders roomkaas. En dan ga je dus de mist in als je niet genoeg te eten bij je hebt.
Gegeten/gedronken:
ochtend:
1 Bordje havermout met bananensojamelk (jammmmm!)
4 gedroogde abrikozen
2 dubbele rijstwafels met marmite
3 mokken brandnetelthee
1 krentenkoek
middag:
1 congres-broodje met roomkaas (enige vegetarische optie)
3 mini congres-kaassoufflés (hier begon mijn focus te verslappen)
3 glazen spa rood
avond:
1 oreganobroodje "veggiepatty" van de Subway met extra sla, tomaat, ui en komkommer en zoete uiensaus (geen excuus voor; gewoon een lekkere hap voor in de trein)
1 kop decaf
bewogen:
Naar huis gelopen vanaf het station naar huis door de stromende regen (ongeveer 3 kilometer)
evaluatie:
Een typisch voorbeeld van een slordig dagje, zoals die in mijn dagelijks leven wel vaker voorkomen. De volgende keer kan ik maar beter voorbereid zijn door een extra boterham met pindakaas of iets anders hartigs mee te nemen om bestand te zijn tegen het congresvoer. Ik voelde me tegen de middag ontzettend wazig worden; een teken dat mijn bloedsuiker gewoonweg te laag was.
Tegen beter weten in hoop ik voor de lunch altijd op een fijne salade of iets spannenders dan broodjes zalm of roomkaas. Het wordt tijd dat ik het inzie: op congressen is er voor lastige types als ik gewoon niets te eten.
Vandaag een dagje naar een congres. Best interessant, maar de absolute pest voor je gezonde voornemens. Congressen kenmerken zich door een lunch met ongezonde broodjes en warme, slappe bladerdeeghappen. De enige vegetarische opties zijn meestal zalm (huh?) of grote klodders roomkaas. En dan ga je dus de mist in als je niet genoeg te eten bij je hebt.
Gegeten/gedronken:
ochtend:
1 Bordje havermout met bananensojamelk (jammmmm!)
4 gedroogde abrikozen
2 dubbele rijstwafels met marmite
3 mokken brandnetelthee
1 krentenkoek
middag:
1 congres-broodje met roomkaas (enige vegetarische optie)
3 mini congres-kaassoufflés (hier begon mijn focus te verslappen)
3 glazen spa rood
avond:
1 oreganobroodje "veggiepatty" van de Subway met extra sla, tomaat, ui en komkommer en zoete uiensaus (geen excuus voor; gewoon een lekkere hap voor in de trein)
1 kop decaf
bewogen:
Naar huis gelopen vanaf het station naar huis door de stromende regen (ongeveer 3 kilometer)
evaluatie:
Een typisch voorbeeld van een slordig dagje, zoals die in mijn dagelijks leven wel vaker voorkomen. De volgende keer kan ik maar beter voorbereid zijn door een extra boterham met pindakaas of iets anders hartigs mee te nemen om bestand te zijn tegen het congresvoer. Ik voelde me tegen de middag ontzettend wazig worden; een teken dat mijn bloedsuiker gewoonweg te laag was.
Tegen beter weten in hoop ik voor de lunch altijd op een fijne salade of iets spannenders dan broodjes zalm of roomkaas. Het wordt tijd dat ik het inzie: op congressen is er voor lastige types als ik gewoon niets te eten.
16 augustus 2010
dagboek
Vandaag is de school weer begonnen voor mijn jongste. Dat betekent dat er (eindelijk!) weer wat regelmaat komt in het slaap-, werk- en eetpatroon. De wekker staat vanaf nu weer elke dag op dezelfde tijd en er is weer genoeg in huis voor de tienuurtjes en voor lunchtrommels. Ik weet niet hoe het met jullie is, maar ik vind zes weken wel erg lang. De eerste dag is even hectisch, maar als alles eenmaal weer loopt voelt dat altijd wel weer prettig.
Gegeten/gedronken:
ochtend:
1 groene smoothie met bevroren banaan, spinazie, frambozen, havermout en lijnzaad
1 amandel-kokos energybar (tienuurtje)
1 potje zoethout thee
middag:
2 boterhammen met pindakaas
1 kopje bouillion met groenten en vermicelli
5 gedroogde abrikozen
1 potje lavendelthee
1 handje gedroogde appeltjes met kaneel (vieruurtje)
1 rijstwafel met hummus (vieruurtje)
avond:
1 bord volkorenspaghetti met tomatensaus en verse basilicum
1 kom gemengde salade met tomaat, avocado, bleekselderij, rode ui en een dressing van frambozen-azijn
bewogen:
Door een drukke dag eigenlijk te weinig: op en neer gelopen naar school voor de eerste schooldag. Daarna naar het werk gehaast en op het laatste moment toch maar de auto een paar straten verderop geparkeerd om nog een extra stukje (door de stromende regen) te lopen. Vanavond na het eten even de enorme stapel boeken ingeleverd bij de bieb; heen en terug is dat een fietsritje van zo'n 6 kilometer.
Het zijn wat losse snippertjes, maar alles bij elkaar telt het toch op tot een (piepklein) uurtje bewegen.
evaluatie:
Op mijn werk ben ik op dit moment bezig met een ingewikkeld stuk, waardoor ik snel gedachteloos mijn voedselvoorraad wegwerk. Vandaag had ik mijn voorraadje in de koelkast in het keukentje gelegd; dat werpt toch weer een extra drempel op. Net genoeg om even bij jezelf na te denken of je écht trek hebt of dat je gewoon iets wilt om op de kauwen (bij mij is het vaak het laatste). Energieniveau was de hele dag eigenlijk prima, alhoewel ik nog wel een wat katerig gevoel had na de migraine-aanval van zondag. Een hoofd vol watten, herkent iemand dat?
Gegeten/gedronken:
ochtend:
1 groene smoothie met bevroren banaan, spinazie, frambozen, havermout en lijnzaad
1 amandel-kokos energybar (tienuurtje)
1 potje zoethout thee
middag:
2 boterhammen met pindakaas
1 kopje bouillion met groenten en vermicelli
5 gedroogde abrikozen
1 potje lavendelthee
1 handje gedroogde appeltjes met kaneel (vieruurtje)
1 rijstwafel met hummus (vieruurtje)
avond:
1 bord volkorenspaghetti met tomatensaus en verse basilicum
1 kom gemengde salade met tomaat, avocado, bleekselderij, rode ui en een dressing van frambozen-azijn
bewogen:
Door een drukke dag eigenlijk te weinig: op en neer gelopen naar school voor de eerste schooldag. Daarna naar het werk gehaast en op het laatste moment toch maar de auto een paar straten verderop geparkeerd om nog een extra stukje (door de stromende regen) te lopen. Vanavond na het eten even de enorme stapel boeken ingeleverd bij de bieb; heen en terug is dat een fietsritje van zo'n 6 kilometer.
Het zijn wat losse snippertjes, maar alles bij elkaar telt het toch op tot een (piepklein) uurtje bewegen.
evaluatie:
Op mijn werk ben ik op dit moment bezig met een ingewikkeld stuk, waardoor ik snel gedachteloos mijn voedselvoorraad wegwerk. Vandaag had ik mijn voorraadje in de koelkast in het keukentje gelegd; dat werpt toch weer een extra drempel op. Net genoeg om even bij jezelf na te denken of je écht trek hebt of dat je gewoon iets wilt om op de kauwen (bij mij is het vaak het laatste). Energieniveau was de hele dag eigenlijk prima, alhoewel ik nog wel een wat katerig gevoel had na de migraine-aanval van zondag. Een hoofd vol watten, herkent iemand dat?
amandel-kokos reep
Ken je de binnenkant van een Bounty? Die lekkere, smeuïge kokossubstantie? Ik heb dit weekend een recept voor een energybar uitgedokterd die deze smaak héél dicht nadert. Ik moet nog wat experimenteren om het vetgehalte verder omlaag te krijgen. Misschien als ik wat kokosolie en de honing vervang door 1 of 2 gedroogde pruimen, dat het ook de gewenste substantie en een extra zoetje krijgt.
Nodig:
Gelijke delen van de volgende 3 ingrediënten (ik had van alles ongeveer een Senseokopje vol)
- geraspte kokos
- amandelen (schaafsel of hele)
- kokosolie
optioneel: 1 á 2 theelepeltjes honing
Bereidingswijze:
Maal de amandelen tot kleine brokjes
Maak de kokosolie vloeibaar door het in een klein bakje in een schaal warm water te laten smelten
Meng alle ingrediënten tot één substantie in een kom
Maak er daarna één vierkante koek van in een platte schaal en zet deze een uurtje in de koelkast
Na een uurtje snijd je de koek naar wens in rechthoekjes of vierkanten et voilà: een voorraadje Bounty-taste-alike energybars!
Nodig:
Gelijke delen van de volgende 3 ingrediënten (ik had van alles ongeveer een Senseokopje vol)
- geraspte kokos
- amandelen (schaafsel of hele)
- kokosolie
optioneel: 1 á 2 theelepeltjes honing
Bereidingswijze:
Maal de amandelen tot kleine brokjes
Maak de kokosolie vloeibaar door het in een klein bakje in een schaal warm water te laten smelten
Meng alle ingrediënten tot één substantie in een kom
Maak er daarna één vierkante koek van in een platte schaal en zet deze een uurtje in de koelkast
Na een uurtje snijd je de koek naar wens in rechthoekjes of vierkanten et voilà: een voorraadje Bounty-taste-alike energybars!
15 augustus 2010
gedroogde appeltjes
* Dit weekend heb ik een grote voorraad gedroogde appeltjes gemaakt, waar ik naar kan grijpen bij lekkere trek. Het is eenvoudig en erg lekker. Dat laatste vinden ook mijn kinderen, want toen ik eindelijk uit bed kwam vanmiddag bleek dat er nog maar een paar over waren. Ik kan binnenkort dus weer aan de slag.
recept:
Schil een paar appels, verwijder het klokhuis met een appelboor en snijd de appel in gelijke, dunne plakken. Als je geen appelboor in huis hebt (zoals ik) dan kun je ook gewoon de appel in dunne schijfjes snijden. Zorg wel dat de dikte van de stukjes ongeveer gelijk is.
Droog de appels af met een stukje keukenrol en bestrooi ze met een snufje kaneel of speculaas kruiden.
Leg de stukjes appel niet overlappend op een rooster en droog ze op ongeveer 50 - 65 graden in de oven of in een dehydrator. Niet warmer, want dan worden ze keihard! Draai ze regelmatig. Als je een elektrische oven hebt waarbij je de deur op een kiertje kunt laten staan kan het vocht makkelijker weg, maar dat is niet noodzakelijk.
Het duurt ongeveer een nachtje om ze te drogen; het is dus goed om in één keer een grote voorraad aan te leggen, zodat je de energie efficiënt gebruikt. Ik laat ze ook vaak maar een paar uur drogen en zet ze vervolgens op een droge plek in het zonnetje om verder "uit te dampen". Dat scheelt ook weer een hoop energie.
Gedroogde appeltjes blijven in een gesloten trommel erg lang goed, als je tenminste de discipline hebt om ze zo lang te bewaren.
recept:
Schil een paar appels, verwijder het klokhuis met een appelboor en snijd de appel in gelijke, dunne plakken. Als je geen appelboor in huis hebt (zoals ik) dan kun je ook gewoon de appel in dunne schijfjes snijden. Zorg wel dat de dikte van de stukjes ongeveer gelijk is.
Droog de appels af met een stukje keukenrol en bestrooi ze met een snufje kaneel of speculaas kruiden.
Leg de stukjes appel niet overlappend op een rooster en droog ze op ongeveer 50 - 65 graden in de oven of in een dehydrator. Niet warmer, want dan worden ze keihard! Draai ze regelmatig. Als je een elektrische oven hebt waarbij je de deur op een kiertje kunt laten staan kan het vocht makkelijker weg, maar dat is niet noodzakelijk.
Het duurt ongeveer een nachtje om ze te drogen; het is dus goed om in één keer een grote voorraad aan te leggen, zodat je de energie efficiënt gebruikt. Ik laat ze ook vaak maar een paar uur drogen en zet ze vervolgens op een droge plek in het zonnetje om verder "uit te dampen". Dat scheelt ook weer een hoop energie.
Gedroogde appeltjes blijven in een gesloten trommel erg lang goed, als je tenminste de discipline hebt om ze zo lang te bewaren.
echt eten
De afgelopen week heb ik op mijn blog verslag gedaan van een weekje gezond eten.
Ik ben dol op eten; ik lees graag over eten, ik schrijf graag over eten, ik praat graag met anderen over eten, ik denk graag na over eten en - niet onbelangrijk - ik eet graag. En veel. Waar ik niet van houd is van calorieën tellen, van diëten en van verboden voedselcombinaties. Ik begin er ook steeds meer van overtuigd te raken dat het mogelijk is om lekker en veel te eten en toch op een - voor mij - gezond gewicht te blijven.
Naar aanleiding van boeken als In defence of food, blogs als Kath eats en de geweldige recepten van Susan V. begint in het afgelopen jaar mijn eetpatroon langzaam maar zeker op te schuiven naar een focus op écht eten. Eten zoals het in de natuur groeit, dat niet onherkenbaar bewerkt is tot iets dat in een pakje of doosje past en jaren houdbaar is. En waar zo min mogelijk dierlijke bestanddelen aan te pas komen.
Aangezien het niet helemaal binnen het thema van mijn andere blog past en de helft van de stemmers op mijn poll toch graag mee leest in mijn voedseldagboek, ben ik dit "schaduwblog" begonnen. Ik wil hier (voorlopig nog een tijdje) mijn eetgewoonten op bijhouden, maar ook lekkere recepten of interessante links over gezond eten plaatsen.
Ik hoop dat de liefhebbers van gezond en lekker eten die meelezen op Bewuste Eenvoud mee verhuizen naar dit nieuwe clubhuis.
Ik ben dol op eten; ik lees graag over eten, ik schrijf graag over eten, ik praat graag met anderen over eten, ik denk graag na over eten en - niet onbelangrijk - ik eet graag. En veel. Waar ik niet van houd is van calorieën tellen, van diëten en van verboden voedselcombinaties. Ik begin er ook steeds meer van overtuigd te raken dat het mogelijk is om lekker en veel te eten en toch op een - voor mij - gezond gewicht te blijven.
Naar aanleiding van boeken als In defence of food, blogs als Kath eats en de geweldige recepten van Susan V. begint in het afgelopen jaar mijn eetpatroon langzaam maar zeker op te schuiven naar een focus op écht eten. Eten zoals het in de natuur groeit, dat niet onherkenbaar bewerkt is tot iets dat in een pakje of doosje past en jaren houdbaar is. En waar zo min mogelijk dierlijke bestanddelen aan te pas komen.
Aangezien het niet helemaal binnen het thema van mijn andere blog past en de helft van de stemmers op mijn poll toch graag mee leest in mijn voedseldagboek, ben ik dit "schaduwblog" begonnen. Ik wil hier (voorlopig nog een tijdje) mijn eetgewoonten op bijhouden, maar ook lekkere recepten of interessante links over gezond eten plaatsen.
Ik hoop dat de liefhebbers van gezond en lekker eten die meelezen op Bewuste Eenvoud mee verhuizen naar dit nieuwe clubhuis.
Abonneren op:
Posts (Atom)