31 december 2010

gezond eten uitdaging dag 3

De laatste dag van 2010 alweer; mijn dag staat in het teken van oliebollen bakken en een buffet bereiden voor vanavond, als vrienden van ons komen eten met de kinderen. Op zo'n oudjaarsdag ben ik altijd een beetje melancholisch. Weer een jaar voorbij dat nooit meer terugkomt.... De beste manier om er mee om te gaan is de Top 2000 aanzetten, hard meezingen en ondertussen lekker koken.

Ik ga proberen vanavond niet teveel te drinken en te snacken, zodat ik fris en zonder kater van de alcohol en het vet aan het nieuwe jaar begin. Maar ik ga zeker ook niet te streng zijn voor mezelf, want een jaar moet je goed afsluiten vind ik.

Mijn menu van vandaag (tot 20 uur; ik sta niet in voor wat er daarna gebeurt....):

Ontbijt

- Een groene shake van spinazie, havermelk, bananen, kokos en havermout
- 2 koppen bio koffie

Lunch

- Twee geroosterde volkoren boterhammen met fruitstroop
- Een bakje sojayoghurt met cruesli

Diner

- Rosevalaardappeltjes met rozemarijn
- Een handje nachos met (zelfgemaakte) guacamole
- Pitabroodjes met hummus
- Een bord salade met tomaat, komkommer en paprika
- Een stukje taart

Tussendoor

- 1 oliebol
- een paar noten
- een glas bananensojamelk

recept linzenstoofpot met quinoa

Ik had naar aanleiding van mijn eerste Gezond eten uitdaging beloofd het recept voor linzenstoofpot te posten. Ik zou hem aanvankelijk vandaag zelf eten, maar de plannen zijn veranderd omdat we vanavond een huis vol mensen hebben. Toch heb ik besloten om hem alvast klaar te maken, zodat we morgen na alle nieuwjaarsborrels lekker makkelijk kunnen eten. En zoals voor de meeste stoofpotten geldt: op de tweede dag is hij nog smakelijker!

Het recept is eenvoudig te maken en ik pas het aan op wat ik in mijn koelkast heb staan (en wat dringend op moet...). Dit keer zijn dat wat gekookte aardappelen, maar het had net zo makkelijk courgette of pompoen kunnen zijn. Ook de kruiden kun je aanpassen naar smaak; ik heb dit keer geen laurierblad in huis maar had ik die gehad, dan was het er bij gegaan. Kortom: de mogelijkheden zijn eindeloos.

Nodig (NB: hoeveelheden zijn indicatief; ik werk zelden met een keukenweegschaal):

50 gram quinoa, ongekookt
150 gram linzen (ongekookt; gekookt ongeveer 200 gram)
1 blikje tomatenstukjes
1 pak diepvriesgroenten naar keuze (ik heb een Italiaanse groentenmix)
1 grote ui, gesnipperd
4 tenen knoflook, geperst
2 gekookte aardappelen in wat grotere dobbelsteentjes
1/2 liter groentenbouillon
wat oregano, paprikapoeder en komijn
zout en peper uit de molen

Bereidingswijze

Kook de linzen (ik heb een portie gekookte linzen uit de diepvries gehaald; het is altijd handig om wat voorgekookte porties voor handen te hebben)

Fruit in een braadpan de ui en de geperste knoflooktenen tot ze glazig zijn

Voeg de linzen, tomaten, diepvriesgroenten, kruiden en bouillon toe. Voeg, zodra het kookt, de quinoa toe en laat het zo'n 15 minuten koken tot de quinoa mooi gezwollen en zacht is. Voeg de blokjes gekookte aardappel toe en zout en peper naar smaak. Laat nog vijf minuutjes doorkoken. Voeg wat water toe als het te dik wordt.

Klinkt simpel, en dat is het ook!

Bron: myrecipe.com

30 december 2010

gezond eten uitdaging dag 2

Gisterenavond besloten we spontaan op visite te gaan bij vrienden in Rotterdam. Vanuit het oogpunt van mijn gezond eten uitdaging niet handig, maar wel erg gezellig. Ik heb me weten te beperken tot een stukje banketstaaf, één glaasje rode wijn, twee olijfjes en twee droge toastjes. In het kader van de volledigheid vond ik dat ik het even moest melden.

Vandaag zijn we goed begonnen. Mijn lief en ik hebben allebei vrij en dat maakt dat we na het ontbijt lekker zijn gaan sporten. Half uurtje hardgelopen (op de loopband) en nog tien minuutjes geroeid om mijn geblesseerde schouder een beetje op te porren; mijn conditie viel me niet tegen en ik voelde me helemaal gezond na afloop. Verbazingwekkend eigenlijk dat ik dat heerlijke gevoel van na het sporten zo snel weer vergeet en mezelf elke keer opnieuw bij elkaar moet rapen om te beginnen.

Het menu van vandaag:

Ontbijt

- 1 dubbele volkorenboterham met pindakaas met stukjes noot
- 2 koppen (bio) koffie
- 1 glas bananensojamelk

Lunch

- een bord roergebakken spruitjes (restje van gisteren) met gekookte granen
- een groot glas gekookt water met citroen

Diner

- Een bordje vegetarische yakitori
- Een mango

Tussendoor

- toast met fruitstroop
- 1 donut

Een groot deel van de middag hebben we in de auto doorgebracht, waardoor we vanavond allemaal weinig trek hadden. Aanvankelijk zouden we spaghetti met een grote salade eten, maar daar voor in de plaats hebben we "gesnackt" met een bordje yakitori van de Vegetarische Slager. We hebben een deel van de diepvries gereserveerd voor de heerlijke dingen van deze slager, want we zijn er in korte tijd helemaal verslingerd aan geraakt.


een plaatje van mijn lunch: spruitjes met knoflook, nootjes en granen

29 december 2010

gezond eten uitdaging dag 1

Ik schreef eerder al dat het een beetje uit de hand was gelopen met mijn "dieet" de afgelopen weken. Het enorme aanbod aan lekkers, kerstborrels, de lange avonden en drukte op het werk hebben er voor gezorgd dat ik slordig ben gaan eten.  Nu zit mijn broek te strak en, dat vind ik veel vervelender, ik zit niet helemaal lekker in mijn vel: ik heb weinig energie en ik heb een structurele koortslip, een teken dat mijn weerstand te wensen overlaat. Tijd voor actie dus.

Eerder dit jaar heb ik gemerkt dat een tijd consequent gezond eten wonderen doet voor mijn energie, huid en lijf. Het is misschien niet de meest handige tijd om te beginnen met een nieuwe Gezond eten uitdaging met al die oliebollen en bubbels in het verschiet, maar als ik wacht tot 1 januari dan lijkt het zo goede-voornemens-achtig. Daar gaat-ie dus:

Ochtend:

- 1 groot glas heet water met citroen

- 1 shake van banaan, sojamelk, havermout en spinazie

- 2 kopjes (biologische) koffie

Middag:

-  Dubbele volkorenboterham met appel-perenstroop

- 1 klein kommetje sojayoghurt met cruesli en gedroogde appel

- 3 grote koppen kruidenthee (zonder suiker/honing)

Avond:

- roergebakken spruitjes met knoflook, ui en noten

- aardappelgratin

- 1 kop koffie

Tussendoor:

-1 handje boerenkoolchips

- toast met marmite


Ik weiger de weegschaal als indicator te gebruiken voor hoe ik me voel. Ik heb wel een weegschaal en gebruik hem ook weleens, maar ik betrap mezelf erop dat ik geneigd ben cijfers voorrang te geven boven hoe ik me voel. En dat is verraderlijk. Als ik constateer dat mijn huid er gezond uit ziet en mijn kleding me goed zit, en de weegschaal me er vervolgens op wijst dat ik een paar kilo boven mijn "normale" gewicht weeg, dan blijft dat laatste hangen. Een naar trekje, waar ik me gelukkig (eindelijk!) van bewust ben.

Een cijfer kan nooit samenvatten hoe je in je vel zit, hoe stralend je huid is of hoe je spijkerbroek je past. Bovendien schommelt je gewicht gedurende de maand, de week en zelfs gedurende de dag. Het is dus een nogal grillige en onbetrouwbare graadmeter.

Tijdschriften en tv-programma's willen het cijfer op de schaal nog weleens als heilig presenteren; slanke filmsterren die met gemak in een maatje nul passen lijken de norm. Ik weet niet hoe het met jullie gaat, maar als ik mijn kacheltje op gang probeer te houden met wat blaadjes sla en rauwe worteltjes dan pas ik weliswaar in geweldige jurkjes, maar ook word ik knorrig en vaal, waardoor er weinig filmsterrigs aan is.

Een omslachtig verhaal om aan te geven: in deze gezond eten uitdaging neem ik niet mijn gewicht als uitgangspunt maar mijn energieniveau en mijn favoriete spijkerbroek. En op dit moment voel ik me niet energiek en gaat de knoop alleen met grote moeite dicht.

24 december 2010

boerenkool chips

Ik ben de eerste om te erkennen dat het buitengewoon onaangenaam klinkt: chips van boerenkool. Maar probeer het eens voor je tot een oordeel komt en je zult verbaasd staan!

Ik ben begonnen boerenkoolchips te maken omdat ik wat moeite heb met dit seizoen. Voedseltechnisch gezien, dan. Het aanbod van ongezonden dingen in winkels is zo rond kerst op het hoogtepunt, de avonden zijn lang en ik ben weinig actief. Gevolg: ik snack teveel en te ongezond. Resultaat: ik pas niet meer in mijn favoriete spijkerbroek en ik heb weinig energie. Tijd om gezondere keuzes te maken!

Boerenkool chips is de manier om meer groene groenten binnen te krijgen en toch toe te geven aan lekkere trek.

Nodig:

Een flinke hoeveelheid boerenkool, gesneden zonder de stengel (ik had een grote gezinszak)
Een scheut olijfolie
Een royale hoeveelheid kruidenmengsel naar smaak (denk: zeezout, paprikapoeder, knoflookpoeder, etc.)
Een eetlepel honing of agavesiroop

Bereidingswijze:

Leg de boerenkool in een flinke schaal en giet de olijfolie en de kruiden er overheen

Masseer het met je blote handen stevig in, zodat de boerenkool minder stug wordt. Door het masseren gaat de bittere smaak van de kool af en trekt het kruidenmengsel goed in. Je ziet de boerenkool iets verkleuren en je ziet de structuur wat veranderen.

Druppel de eetlepel honing of agavesiroop er over en masseer nog een paar minuten door

Spreid de boerenkool in één laag uit op anti-aanbak papier op een bakplaat en plaats die in het midden van de oven

Bak de chips tien minuten tot een kwartiertje op 200 graden. Haal de chips eruit zodra het begint te kleuren. Bruine chips is een stuk minder lekker!

Voor de raw-foodies: ongeveer 6 uur in de dehydrator op 50 graden


De chips is ongeveer een dag te bewaren in een afgesloten plastic doos in de koelkast. Maar geen zorgen: dat redden ze nooit!


18 december 2010

verliefd

Ik heb momenteel behoorlijke laptop problemen (lees: ik heb gewoon geen functionerende laptop), vandaar dat het wat rustig is hier. Maar ik wil toch even iets delen. Ik ben namelijk verliefd. Ik ben me bewust dat the object of my affection niet goed voor me is. Dat ik hem beter kan negeren en mijn aandacht op andere zaken kan richten om hem zo snel mogelijk te vergeten. Maarja, zeg nou zelf....

Bron: Ohsheglows.com

28 november 2010

wortel-miso dressing

Stel. Het is buiten koud. Je boodschappenmanagement laat te wensen over. Het idee om op deze zondag voor Sinterklaas de stad in te gaan naar een supermarkt staat je tegen. Je wilt iets eten waar meer voedingswaarde aan zit dan droog stokbrood met een restje tapenade en kale sla, wat het enige is dat je in huis hebt. Dan scharrel je wat ingrediënten bij elkaar en laat je inspireren door wat je op internet tegen komt.

Vreemd genoeg heb ik in deze tijd van het jaar altijd wel wat wortelen of winterpeen in huis. Verder heb ik misopasta als standaard kookuitrusting in de koelkast staan. Hetzelfde geldt voor citroensap. Gember heb ik ook altijd voorradig; niet vers, maar uit een potje van de toko. En voor de rest is het een kwestie van een beetje uitproberen om de goede balans tussen zoet en zout te bereiken.


Nodig:

7 á 8 wortelen of een flink stuk winterpeen; klein gehakt

3 tablespoons (iets groter dan eetlepels) lichte miso-pasta
1 cup water
1 tablespoon citroensap
1 tablespoon gember (als je dat niet in huis hebt is een scheutje gembersiroop een goed alternatief)
2 á 3 gedroogde dadels of abrikozen
1 scheutje sesamolie

Bereidingswijze:

Mix alle ingrediënten behalve de sesamolie in een blender. Eerst even pulseren, om de harde wortelen tot moes te krijgen. Daarna tot een pasta-achtige dressing mixen en op het laatst de sesamolie er doorheen druppelen.

De charme van deze dressing is de balans tussen zoutig en zoet. Als je bovengenoemde ingrediënten niet allemaal in huis hebt kun je je creativiteit de vrije loop laten. Bijvoorbeeld geen dadels of abrikozen voor handen? Probeer eens een met appelstroop, honing of ander zoetmiddel.

Het recept is heerlijk bij een (noodgedwongen) eenvoudige salade. Als side-dish bij droog stokbrood.

fotobron: http://www.wholefoodsmarket.com

20 november 2010

kookclubje

Met een paar buren hebben we een onregelmatig kookclubje. Dat is ontstaan toen we, nadat we een paar keer een peperdure rekening ontvingen na een gezamenlijk etentje in een restaurant, besloten dat we het zelf ook konden.

Het concept is simpel, maar erg gezellig. Met drie stellen bereiden we ieder een gang. Degene die verantwoordelijk is voor het hoofdgerecht is tevens gastheer. Soms hebben we een thema, dat vooral lollig bedoeld is, maar stiekem is het ook de uitdaging om het culinair te vertalen. Zo was de laatste keer het thema Tirol.

Vanavond is het thema Wild. Als vegetariër vind ik het thema van vanavond wat lastig en ik ben er dan ook nog niet helemaal uit. Je kunt het uiteraard vrij eenvoudig vertalen in vlees, maar dat is voor mij geen optie. Vandaag ben ik verantwoordelijk voor het voorgerecht en mijn lief speelt de rol van kritisch jurylid. Hij houdt niet van koken, wel van eten. Zo zijn de rollen eerlijk verdeeld. Mijn tactiek van de dag wordt dus, om twee gerechten te maken en het gezin te laten kiezen welke het meest geschikt is voor het thema (of gewoon het lekkerst uiteraard).

Optie 1:

Herfstsalade met lauwwarme peer, gekonfijte walnoten en roquefortdressing

of 

Optie 2:

Paddenstoelenragout van oesterzwam, eekhoorntjesbrood en cantharellen, geserveerd met huisgemaakte blini's.


Dat de beste moge winnen! En recepten volgen uiteraard later.

7 november 2010

rauwe tomatensoep

Trek in een oppepper? Maak eens een rauwe tomatensoep. Simpel, voedzaam, gezond én lekker.

Nodig:

6 á 7 tomaten
6 zongedroogde tomaten
1/4 cup tahin (sesampasta)
1 eetlepel olijfolie
een sprietsje citroensap
een snufje zout

Bereidingswijze:

- snijd alle tomaten (ook de gedroogde) in stukjes

- meng alle ingrediënten in de blender en begin met pulserend draaien. Voer de snelheid langzaam op. Loopt de boel vast, voeg dan een scheutje water toe.

- giet het in een kom en geniet er van!

(dit recept is genoeg voor twee kommen soep)

31 oktober 2010

sushi

Men neme een druilerige zondag met dito dochter, een paar norivellen, wat overtollige groenten en kleefrijst, et voilá: vega sushi, gemaakt door dochterlief. En lékker dat het was!


v.l.n.r.: komkommer, wortel, bosui, avocado, pompoen

29 oktober 2010

wat te doen met een pompoen? Deel 3

...en als dan echt al je andere mogelijkheden zijn uitgeput kun je altijd nog pompoenmuffins bakken. De pompoen wordt in dit recept toegevoegd in de vorm van puree. Ik zorg dat ik altijd een portie pompoenpuree in de diepvries heb staan in dit seizoen.

Het is simpel te maken:
Ofwel je snijdt de pompoen in stukken, kookt het even in de magnetron of op het fornuis tot het vruchtvlees zacht is en je doet het vervolgens in de blender. Ofwel je halveert de pompoen en bakt hem, ondersteboven op een vel bakpapier, met een ander gerecht mee in de oven (bijvoorbeeld terwijl de lasagna staat te garen). Zo benut je de oventijd optimaal.Vervolgens schep je met een lepel zo het vlees uit de schil. Even met de blender of staafmixer en je hebt een heerlijke pompoenpuree.

Nodig:

2 1/4 cup bloem
1 cup bruine suiker
1 eetlepel bakpoeder
1 theelepel kaneel
1/4 theelepel zout
1/2 theelepel baking soda (te verkrijgen bij de toko, goed voor alles van koken tot schoonmaken)
1/4 theelepel nootmuskaat
1/8 theelepel gember
1 1/4 cup pompoenpuree
1/2 cup sojamelk
1/3 cup margarine (vloeibaar)

Bereidingswijze:

- Mix 1 cup bloem en alle andere droge ingrediënten in een grote kom.

- Voeg de pompoenpuree, sojamelk en margarine toe en mix het tot één gladde pasta.

- Doe de resterende bloem erbij en mix goed door elkaar zodat het een stevig beslag wordt.

- Vul muffinvormpjes voor 2/3 met het beslag.

- Bak op 175 graden tot een satéprikker of vork er schoon uit komt (ongeveer 40 minuten in mijn geval).

Voor de liefhebber: de icing is een mengsel van gelijke delen (vloeibare) margarine, creamcheese (Tofutti) en gezeefde poedersuiker. Een calorieënbom, maar zoooooo lekker!

25 oktober 2010

wat te doen met een pompoen? Deel 2

Mijn vorige pompoengerecht maakte alleen gebruik van het vruchtvlees. Maar de pompoenpitten weggooien is zonde! Niet alleen als zaad voor volgend jaar, maar ook als gezonde snack tussendoor. Pompoenzaad zit barstensvol voedingswaarde en bevat weinig calorieën, dus ideaal als gezonde snack.

Het meest lastige klusje is het verwijderen van de pitjes uit de pompoen. Ik snijd de pompoen in tweeën en verwijder de pitjes en alle slijmerige draadjes met een lepel. Vervolgens laat ik de boel even onder water staan, zodat een aantal pitjes al beginnen te drijven. De rest moet handmatig uit het vruchtvlees gepulkt worden. Gelukkig heb ik een zoon die graag klusjes in de keuken doet.

Spreid de pitjes uit op een stuk keukenrol en laat een nachtje drogen. De eventuele losse pompoensliertjes peuter je er de volgende dag zo tussenuit.

En dan het recept. Het is zo makkelijk dat het bijna lachwekkend is.

Nodig:

pompoenpitten
twee theelepels olie
een kommetje
zout of kruiden naar keuze (ik gebruik herbamare)

Bereidingswijze:

- Doe de pompoenpitten met de olie in het kommetje en roer door totdat alle pitten goed bedekt zijn.

- spreid de pompoenpitten gelijkmatig uit over bakpapier (zonder overlappingen)

- bestrooi de pitten met zout of kruiden (niet te royaal, anders worden ze wel erg heftig van smaak)

- bak 30 minuten op 100 graden en keer ze regelmatig om ze gelijkmatig te laten drogen

Na het bakken zijn ze in een luchtdicht plastic bakje tamelijk lang houdbaar. Lekker als knabbeltje of als toevoeging door een salade.

22 oktober 2010

sloppy Joe

Sloppy Joe is een traditioneel Amerikaans gerecht met rundergehakt en zoete tomatensaus geserveerd op een hamburgerbroodje. Vanavond hadden wij de vegetarische versie op het menu en, al zeg ik het zelf, het was om je vingers bij af te likken.

Ik heb een wat vrije vertaling gemaakt van het traditionele recept, maar het uitgangspunt: brood met een stevige zoet-pittige tomatensaus staat ook in mijn versie nog steeds overeind.

Nodig:

1 cup linzen
4 cups water
2 kleine gesnipperde uien
1 scheut olijfolie
1 blik tomaten (de tomaten gehakt en de saus apart houden)
1 flinke scheut stroop, maple siroop of honing
1 scheut (appel)azijn
3 eetlepels mosterd
2 tenen knoflook, geperst
kruiden naar smaak (komijn, salie, peper, zout, basilicum)
1 brood of vier hamburgerbroodjes (wij gebruiken een groot Turks brood)

Bereidingswijze:

- Kook de linzen met wat zout (ongeveer 30 á 35 minuten)

- Fruit de ui in een aparte pan met wat olijfolie. Voeg de tomaten toe en warm even samen op.

- Zet het gas uit en voeg alle andere ingrediënten toe, behalve de tomatensaus en het brood. Meng alles goed door elkaar en laat staan tot de linzen gaar zijn.

- Giet de linzen bij het mengsel en meng het goed door elkaar. Kijk even hoeveel linzen je wilt toevoegen; het gerecht moet een beetje vloeibaar blijven.

- Voeg de tomatensaus toe en kook het mengsel nog een paar minuten en serveer het vervolgens heet met brood.

Sloppy Joe is heerlijk, rommelig vrijdagavond voedsel. Bewaar wat stukjes brood om de pan uit te deppen!

10 oktober 2010

overrijpe bananen

Wat doe je met een paar overrijpe bananen? Een donkerbruin gespikkelde ziet er een stuk minder appetijtelijk uit dan een stevige gele jongen, maar door de extra zoete smaak en zachte substantie is hij bij uitstek geschikt voor gezonde lekkernijen.

Sinds een paar weken heb ik een voedseldroger. Een decadente aanschaf, die ik voor mezelf goed praat omdat ik er kruiden uit de tuin mee kan drogen zodat ik er de hele winter mee kan koken. Daarnaast doet hij dienst als droger van appeltjes, maak ik er olievrije groentenchips mee en mijn laatste ontdekking is de mogelijkheid om er heerlijke "rauwe" koekjes mee te maken.

Met vandaag in de hoofdrol:

Rauwe bananen-kokos bites

Nodig:
2 overrijpe bananen
een cup kokosflakes
een cup meel (ik heb rauwe amandelen tot meel gemalen)
1 theelepel vanille-extract
1 theelepel kaneel

optioneel:
suiker naar smaak
2 eetlepels kokos-olie

Bereidingswijze:

  • Mix alle ingrediënten tot een redelijk glad beslag
  • Maak met een eetlepel enigszins platte balletjes ter grote van een 2 euromunt
  • Leg deze op een stuk vetvrij papier
  • Laat op een lage temperatuur drogen in de oven of in de dehydrator, totdat de buitenkant licht knapperig is.
  • Laat daarna nog een nachtje uitharden. De binnenkant blijft smeuïg!

    2 oktober 2010

    wat te doen met een pompoen? Deel 1

    Mijn moestuin staat op het moment vol met pompoenen. Flespompoenen en van die mooie oranje Halloween pompoenen (ben de naam even kwijt, maar het is de eetbare soort). Daarnaast heb ik nog een soort babypompoentjes liggen, maar die zijn zo keihard dat ik die maar als decoratie heb bestempeld.

    Pompoenen zijn dankbare gasten. Ze groeien zo op je composthoop, vragen niet teveel aandacht en kunnen bijna niet mislukken. Het zaad van deze pompoenen had ik bewaard uit een paar exemplaren van de biologische winkel die we vorig jaar hebben gegeten. In mijn enthousiasme heb ik wat teveel zaad uitgezet, met als gevolg dat ik nu met een enorme hoeveelheid pompoenen zit. Vandaar de titel: wat te doen met een pompoen. En maak van "een" maar gerust: "een voorraad waar je een weeshuis mee kunt voeden".

    Maar ons ben zunig en bovendien gek op pompoen, dus de komende tijd ga ik jullie lastig vallen met alle manieren waarop in huize Mieb een pompoen soldaat wordt gemaakt.

    En vandaag deel 1:

    Pompoen-Salie risotto

    Waarschuwing: ik kook doorgaans op gevoel en weeg zelden mijn ingrediënten, dus de maatgeving is niet meer dan een indicatie! Het recept hieronder is een (riant) lunchgerecht voor 2 personen.

    Nodig:

    Een pompoen naar keuze in blokjes (ik heb flespompoen gebruikt)
    250 gram  risotto
    750 ml. bouillon
    6 blaadjes verse salie of 2 eetlepels gedroogde salie
    2 sjalotten, gesnipperd
    1 teen knoflook, geperst
    een scheut olijfolie
    een eetlepel ongezouten boter (ik gebruik ghee)
    peper, zout (ik gebruik herbamare)
    optioneel: een scheutje wijn voor door de risotto

    Bereidingswijze:

    Doe de blokjes pompoen in een ovenschaal. Meng er een scheut olijfolie en wat peper en zout doorheen. Rooster ongeveer 35 minuten op 200 graden.

    Meng de eetlepel boter en een scheutje olijfolie in een grote pan. Voeg, zodra het gesmolten is, de sjalot en knoflook toe en bak het tot het glazig is.


    Voeg de risotto toe en bak ook dit totdat de korrels gelig zijn. Niet bruin laten worden!

    Giet vervolgens telkens een scheutje bouillon bij de risotto. Laat dit helemaal absorberen alvorens je een volgend scheutje toevoegt. Blijf dit doen tot de risotto zacht en romig is. Als de bouillon op is voor de risotto romig is, voeg dan nog wat heet water toe. Een scheutje wijn geeft de risotto een extra diepe smaak. De kooktijd ligt trouwens meestal rond de 20 minuten.

    Doe de pompoen door de risotto en schep het goed door elkaar.

    Serveer het in kommen met de salieblaadjes er overheen gesprenkeld. Wat extra gistvlokken of Parmezaanse kaas maken het gerecht helemaal af.

    18 september 2010

    gratis kookboek

    Ik ben dol op kookboeken, en al helemaal als ze gratis zijn. Voor moeders van kinderen die lunch mee naar school nemen of voor degenen die, zoals ik, gezond willen lunchen op het werk, is er Smart school time recipes. Een e-book dat gratis te downloaden is, bomvol lekkere recepten voor in de lunchtrommel of Tupperwarebak. Deels vegetarisch, deels veganistisch, maar er staan ook recepten met kip in.


    Zeg nou zelf, dat is toch een kadootje?

    17 september 2010

    groene griezelmuffins

    Laatst had ik van mijn voorraadje wortelen een lekker soepje gemaakt. Ik vind het altijd zonde om de pulp die overblijft in dat proces weg te gooien. Dus besloot ik de boel om te gebruiken voor wortelmuffins. Maar dat was nog geen oplossing voor de halve avocado die ik over had.

    Om zoveel mogelijk groenten te verstoppen in de muffin ben ik wat gaan experimenteren met een topping van avocado. Het resultaat: een erg smakelijke groene griezelmuffin.

    Ik houd van een stevige muffin die het midden houdt tussen snoeperij en een stevig tussendoortje. Daarom gebruik ik in mijn recepten volkorenmeel. Als je een iets minder grove structuur wilt of ze lichter op de maag (en in de lunchtrommel) wilt maken, is het natuurlijk ook mogelijk om het met tarwebloem of iets dergelijks te maken.

    Nodig:

    400 gram volkorenmeel
    100 gram rietsuiker
    1 theelepel bakpoeder
    1 theelepel baksoda
    een flinke scheut kaneel naar smaak
    een snufje zout
    een flinke hoeveelheid wortelpulp (ik had ongeveer 2 senseo-kopjes vol)
    (geraspte wortel is natuurlijk ook prima)
    een flinke hand kokos (als je daar van houdt)
    een (klein) kopje lauw water
    een (klein) kopje (zonnebloem)olie

    Bereidingswijze:
    mix de droge ingrediënten goed door elkaar
    voeg daarna de natte ingrediënten toe
    meng het met een lepel tot een brokkelig maar verder consistent geheel. Als het te droog is, voeg dan nog wat water en olie toe.
    vul muffinvormpjes volledig met beslag (het rijst niet heel erg)
    zet ongeveer 20 minuten in de oven op 175 graden

    voor de icing:
    Prak de avocado met zoveel poedersuiker dat het een lekkere zoete, gladde en vooral groene substantie wordt. Zet tijdens het bakken in de koelkast om het iets steviger te laten worden. Zodra de muffins iets zijn afgekoeld kun je een royale hoeveelheid topping op de muffin smeren. En de groene griezel is klaar om opgegeten te worden.

    15 september 2010

    avocado-wortelsoep

    In mijn koelkast lag een voorraad wortelen die nodig op moesten. Op de fruitschaal een citroen en een avocado die hun houdbaarheidsdatum begonnen te naderen. Wat te doen?

    Aanvankelijk was mijn idee om een wortelsapje te maken met mijn juicer. Heel simpel: alleen een paar wortelen en wat gember en je hebt een gezond en erg smakelijk sapje.

    Maar toen ik mijn sap stond te persen (ok, ik deed alleen de stukjes wortel er in, mijn sapmaker deed het zware werk) besloot ik dat ik wat meer creativiteit moest gebruiken. En zo kwam het volgende recept:

    Nodig:
    wortelsap (ik had zo'n 200 ml)
    een avocado
    sap van een halve citroen
    gember (ik had zo'n anderhalve cm verse, maar heb ook altijd een potje in de koelkast staan)
    sojasaus (een flinke eetlepel)

    Bereidingswijze:
    mix alle ingrediënten in een blender en dien het op als heerlijk romig soepje. Het is in deze hoeveelheid genoeg voor twee soepkommen of één groot bord.

    Crimineel lekker en zo gezond dat je er bijna van gaat stuiteren!

    p.s. van de pulp van de wortels ga ik straks muffins bakken. Altijd een aardige truc om de kinderen wat extra gezonds toe te stoppen zonder dat ze het merken. Recept/foto's volgen later (dat wil zeggen: als ze niet mislukken...)

    (de oplettende lezer ziet de fotograaf in badjas weerspiegeld in de lepel. Geloof me; het is niet mijn gewoonte in badjas te koken. Maar soms is het zó lekker...)

    12 september 2010

    fast food

    Het kost mij geen enkele moeite om, sinds we geen vlees meer eten, alle McDonaldsen en Burger Kings voorbij te lopen. Ik mis de geur niet, ik mis niets wat op het menu staat en ik mis het ook niet om veel te lang in de rij te staan voor een steevast teleurstellende maaltijd. Maar mijn kinderen denken daar anders over.

    Omdat ik de beroerdste niet ben heb ik vandaag eens voor ze geëxperimenteerd. Met als gevolg dat zij vanmiddag Kentucky Fried NepKip op het menu hadden. En het moet gezegd: het is weliswaar niet supergezond, maar een stuk minder ongezond dan the real stuff. En een stuk diervriendelijker bovendien.

    Nodig:

    2 bakjes Quorn filetreepjes
    150 gram tarwemeel
    zout
    peper
    knoflookpoeder
    chilipoeder
    andere kruiden naar smaak
    een grote kom water
    een zeef
    een (frituur)pan met plantaardige olie


    Werkwijze:

    - Meng de kruiden tot één kruidig geheel
    - "marineer" de filetreepjes in het kruidenmengsel en laat het een tijdje intrekken
    - meng het tarwemeel met wat zout en peper
    - bedek de filetreepjes met het tarwemeel mengsel
    - leg de reepjes in een zeef, dompel voor 1 á 2 seconden onder water en laat onmiddellijk uitlekken
    - herhaal de vorige twee stappen net zo lang tot het tarwemeelmengsel vrijwel op is
    - frituur de reepjes tot ze goudbruin en krokant zijn


    Het resultaat: een flink bord met knapperige Kentucky Fried NepKip en twee erg gelukkige kinderen.

    4 september 2010

    ijs zonder melk

    Vorige week was ik erg enthousiast over het vegan ijs bij De Oude Plek. Een heerlijk eenvoudig ijsje op basis van kokos. Nu wil het geval dat er thuis nog een ijsmachine (uit het kerstpakket) staat te verstoffen, aangezien het basisingrediënt melk is. En geraffineerde suiker. En een heleboel eieren. Maar na het proeven van het kokosijs overviel mij een gretig fanatisme en ben ik in de boeken gedoken. Hoe maak je ijs zonder dierlijke en geraffineerde toevoegingen?

    Het was even zoeken en ik ben nog niet helemaal overtuigd dat het smaakt zoals het er uit ziet, maar dit staat vanavond op ons menu:

    lactosevrij vanille-ijs

    Nodig

    2 cups ongezouten (rauwe) cashewnoten
    2 cups kokosnootvlees (uit de diepvries bij de toko)
    1 cup water
    1 cup agavenectar (of andere niet geraffineerde zoetstof)
    2 flinke eetlepels vanille-extract
    1/2 theelepel (zee)zout
    1/4 cup kokosolie (vloeibaar)

    een ijsmachine

    Bereidingswijze:

    Mix in een blender alle ingrediënten behalve de kokosolie op hoge snelheid tot het helemaal glad is. Voeg daarna op lage snelheid de kokosolie erdoor tot het volledig gemengd is.

    Bereid het mengsel in de ijsmachine volgens de gebruiksaanwijzingen.

    30 augustus 2010

    nep-parmezaan

    Nu ik probeer zuivel uit mijn dieet te bannen is er eigenlijk maar één ding wat ik erg mis: kaas. Ik ben een liefhebber van allerlei soorten kaas. Brie, overjarige brokkelkaas, blauwe kaas, noem het en ik vind het geweldig. Sinds ik in het vroege voorjaar zuivel laat staan ben ik ook redelijk consequent geweest als het op kaas aan kwam. Het de favoriete recepten in het gezin is tagliatelle met spinazie/blauwe kaassaus; dat en een mini-kaassoufflé op een borrel zijn de enige "zonden" die ik heb begaan in het afgelopen half jaar.

    Ik ben nog niet erg ervaren met het maken van goede alternatieven, maar vandaag had ik een mooi en supersimpel recept te pakken wat ik hier wil delen.

    Nep-parmezaan

    Men neme:

    1/2 cup (Amerikaanse maat) sesamzaadjes, geroosterd
    1/2 theelepeltje (zee)zout
    2 forse eetlepels edelgistvlokken*

    Meng alle ingrediënten in een foodprocessor en vermaal het tot het de structuur van Parmezaanse kaas heeft. Heerlijk over de spaghetti of pizza om het een beetje dat hartige smaakje me te geven.

    Als jullie goede recepten hebben als alternatief voor kaas hoor ik het graag!

    29 augustus 2010

    uit eten

    Omdat we iets te vieren hadden zijn we gisteren met het gezin gaan eten bij een plek waar ik al lang een keer naar toe wilde. Op het oog is het een gewone Chinees in een wat aftandse winkelstraat in Rotterdam Zuid. Zalmkleurige tafelkleden, een afhaal- en een restaurantdeel, authentieke Chinese plingelmuziek. Maar dan komt de kaart.

    Zo'n tachtig gerechten, waarvan een groot deel herkenbaar: babi pangang, saté, nasi, bami en verder wat Szechuan en Kantonese gerechten. Maar: alles (alles!) op de kaart is vegetarisch en op verzoek veganistisch te maken! De zalige luxe om bij de Chinees te kunnen kiezen uit een hele kaart en me niet te beperken tot de één of twee vegetarische opties was een heel nieuwe ervaring. Ik had zowaar keuze stress!

    Ik besloot te gaan voor een traditionele babi pangang, omdat ik erg benieuwd was hoe ze de smaak daarvan zouden benaderen. De rest van het gezin koos voor Foe Yong Hai en zoet-zure "kip" met ananas en groenten. Het was in één woord heerlijk: de gerechten hadden de goede bite, het was niet te vettig en de saus was zoals een Chinese saus hoort te smaken: een beetje zoet maar niet te zwaar. Het veganistische ijs (op basis van kokosmelk) wat als toetje geserveerd werd is trouwens in al zijn eenvoud een aanrader. De meeste gerechten worden gemaakt op basis van huisgemaakte seitan en sommige met tofu, dus de kaart is minder geschikt voor mensen met een gluten- of sojaintolerantie.

    Het is een restaurant zonder pretenties met een vriendelijke en vlotte bediening en, lost but not least, met heerlijk eten. Kortom, we verlieten als vier happy campers (zowel de vegetariërs als de omnivoren) De Oude Plek.

    24 augustus 2010

    bonenburger

    Het punt met veel vegetarische alternatieven voor vlees is dat ze zo bewerkt zijn. Het is allemaal best smakelijk, maar ik heb toch liever een burger waarvan ik weet wat er in is gegaan. Of beter nog: waarvan ik zelf heb gekozen wat er in is gegaan.

    Onderstaand recept vond ik zelf erg geslaagd. Waarschijnlijk kunnen de burgers net zo goed met kidneybonen worden gemaakt, want dat heeft ongeveer dezelfde structuur als de zwarte bonen.

    Laat je vooral niet ontmoedigen door de lijst met kruiden: ik heb gewoon wat dingen uit mijn kruidenkastje gepakt die ik lekker vind. Misschien geef je zelf de voorkeur aan heel andere (of veel minder) specerijen; laat in dat geval gewoon je fantasie de vrije loop!
    • ongeveer 450 gram zwarte bonen (geweekt en gekookt of uit blik; gewicht is na het weken!)
    • 2 geraspte wortels
    • 80 gram havermoutvlokken
    • 50 gram zonnebloempitten
    • 2 flinke eetlepels olijfolie
    • 1 lijnzaad ei (1 flinke eetlepel gemalen lijnzaad en 3 eetlepels warm water, goed gemixt)*
    • 1 theelepeltje kaneel
    • 1 theelepeltje komijn
    • 1 theelepeltje koriander 
    • 1 gesnipperde knoflookteen
    • 1 theelepel chili poeder
    • 1 theelepel uien poeder
    • 1/2 theelepel cayenne peper
    • (zee)zout
    • zwarte peper
    - Doe de havermout en zonnebloempitten in de foodprocessor en maal goed fijn.
    - Voeg daarna 3/4 van de bonen, alle kruiden en de olijfolie toe en laat de hele boel draaien tot de boel redelijk gemixt is.
    - Schep het daarna over in een kom en voeg de rest van de bonen toe.
    - Meng alles door elkaar
    - Vorm van het mengsel 6 burgers.
    - Leg de bonenburgers op anti-aanbakpapier in de oven en bak ongeveer 20 á 30 minuten op 150 graden.

    Hierna kun je ze af laten koelen en een paar dagen gekoeld bewaren voor een volgend gebruik. Óf je bakt ze meteen af onder de grill tot ze een mooi kleurtje hebben. Lekker op een broodje met chutney of als "vlees" bij een groot bord groenten.


    *een lijnzaad-ei is uiteraard geen echt ei, maar een mengeltje dat een vergelijkbare bindende werking heeft als ei. Ik probeer waar mogelijk dierlijke producten te mijden, maar als je de voorkeur geeft aan een echt ei doet dat niet af aan de smaak.

    20 augustus 2010

    bananenbar

    Ik begrijp dat de titel wat misleidend is, maar ik ga het hier niet hebben over een ietwat dubieuze bar in Amsterdam maar over een energierijk tussendoortje. Sinds ik wat consequenter mijn lunch en tussendoortjes voorbereid voor het werk ben ik geobsedeerd door energybars. Het houdt het midden tussen een gezonde snack en snoeperij en ja, daar word ik nou eenmaal blij van. En ook het gezin heeft tot nu toe geen klachten.

    Onderstaand recept is een beetje apart qua maatvoering, maar dat komt omdat ik niet erg nauwkeurig gemeten heb (ik doe veel op gevoel). Het is genoeg voor zo'n 12 repen.

    Nodig:
    3 bananen
    250 gram gedroogde dadels
    1,5 Senseokopje ongezouten amandelen


    Bereidingswijze:
    • Snijd de bananen in stukjes van een halve centimeter en leg ze op een dienblad of iets dergelijks om ze een dag in het zonnetje te drogen (of leg ze een uurtje in de oven op een lage temperatuur).
    • Snijd de dadels in grove stukken.
    • Doe de dadels en de bananenstukjes samen in een foodprocessor tot het goed klein is gehakt (let op: het plakt enorm!)
    • Haal het mengsel eruit en doe het in een kom
    • Doe de amandelen in de foodprocessor tot het een soort grof poeder wordt
    • Meng met de hand de amandelen en het banaan/dadel mengsel tot één grote bal
    • Splits de bal in drie gelijke stukken
    • Maak van iedere bal een stuk of 3 á 4 repen
    • Laat de repen een uurtje opstijven in de koelkast en ze zijn klaar voor gebruik
    De repen zijn ontzettend voedzaam, dus weersta de verleiding om ze al te groot te maken. Als je ze langer wilt bewaren: leg ze in een tupperware doos of wikkel ze in huishoudplastic en bewaar ze in de koelkast. Zo blijven ze een paar weken goed.


    19 augustus 2010

    to koffie or not to koffie

    ...that's the question.

    Tot mijn 21ste gruwelde ik van koffie. Ik dronk eigenlijk altijd thee (en liters en liters melk, maar dat is een verhaal voor later). Toen ik mijn intrek nam in een studentenhuis heb ik echter koffie "leren drinken".

    De combinatie van een heftig uitgaansleven en oprechte pogingen om mijn studie op peil te houden leidde al snel tot een koffieverslaving. Bovendien stond in de gezamenlijke ruimte altijd wel een verse pot klaar, dus het was altijd beschikbaar. Het lag meer voor de hand om een grote mok koffie in te schenken, dan een glas water.

    Inmiddels leven wij zo'n vijftien jaar later en mijn koffiegewoonte is nog steeds alive and kicking. Het helpt niet dat ik mijn hele carrière tot nu toe in kantooromgevingen slijt; op het werk wordt niet eens gevraagd of je koffie lust. Het wordt gewoon voor je neergezet.

    In het afgelopen jaar ben ik twee keer geopereerd en ik kon de dagen na mijn operatie absoluut geen trek krijgen in koffie. Maar de afkickverschijnselen waren dramatisch: hevige hoofdpijnen en een soort wazigheid die pas weer optrok na mijn eerste kopje.

    Dat zette me aan het denken. Ik heb er een ontzettende hekel aan om afhankelijk te zijn van wat dan ook. Ik rook niet, ik drink erg weinig, maar die koffie, dat blijft een terugkerend thema. Inmiddels ben ik al bijna een jaar overgestapt op biologische, cafeïnevrije koffie. Maar cafeïnevrij maakt koffie nog niet gezond.

    Er zijn verschillende verhalen op het internet te vinden (niet allemaal even wetenschappelijk gefundeerd) die koffie (al dan niet met cafeïne) verbinden aan zaken als een te hoog cholesterolgehalte, ontregeling van de bloedsuikerspiegel en het blokkeren van de aanmaak van serotonine.  En wat ik onlangs uit veel bronnen heb begrepen: koffie werkt erg verzurend. Met name dat laatste heeft me aan het werk gezet. Ik werk hard aan mijn gezond eten uitdaging, maar ik laat mijn koffiegewoonte ongewijzigd.

    Dat zet mij voor het dilemma: koffie, of geen koffie? Door over te schakelen op cafeïnevrij is de ergste verslaving bezworen. Ik krijg geen hoofdpijn meer als ik in het weekend uitslaap en ik merk het ook niet als ik een keer een dagje oversla. Maar de smaak van koffie, de geur, de gezelligheid, het ritueel; ik kan moeilijk zonder. Doe ik met mijn koffiegebruik alle gezonde inspanningen teniet? Ik denk het niet, alhoewel het natuurlijk beter zou zijn als ik me in plaats van koffie aan kruidenthee vergreep.

    Kortom, waar het dilemma op neer komt is: wat is ongezonder; twee kopjes koffie per dag of mezelf iets onthouden waar ik veel gezelligheid en genot aan ontleen? Ik ben benieuwd hoe jullie er over denken!


    18 augustus 2010

    dress up the dressing

    Ik weet niet of ik hier alleen in sta, maar die eeuwige dressings op basis van olie/azijn ben ik af en toe een beetje zat. Zeker als je een salade als maaltijd in gedachten had kan het helemaal geen kwaad om de dressing op te pimpen met wat extra "body". De dressings zijn wat dikker van structuur dan de gebruikelijke, maar dat maakt juist dat je niet een uurtje na je salade weer trek hebt.

    Deze twee dressings heb ik pas uitgeprobeerd en zijn echt om je vingers bij op te eten.

    Ananas-curry dressing
    • ongeveer 500 gram ananas in kleine stukjes
    • ongeveer 150 ml appelazijn (kan ook met een combinatie van azijn en appelsap)
    • een flinke scheut olijfolie
    • ongeveer 30 ml nama shoyu (of andere sojasaus)
    • 3 theelepeltjes currypoeder
    • verse koriander naar smaak
     Alles in de blender en tot een gladde dressing mixen.


    pittige Thaise dressing (ook geschikt als groentedip):

    • 1 avocado
    • 250 ml water
    • een flinke hoeveelheid verse koriander
    • een gelijke flinke hoeveelheid verse basilicum
    • 2 gedroogde dadels of abrikozen
    • een snufje zout
    • een snufje cayennepeper
    • een beetje gember naar smaak

    En ook hier weer: lekker blenden en eventueel nog wat extra kruiden toevoegen naar smaak.

    17 augustus 2010

    cherrytomaten snacks en het mysterieuze appeldroogrekje

    Het zal jullie vast niet ontgaan zijn, maar vandaag regende het een groot deel van de dag pijpenstelen. Dat had, naast drijfnatte kleding, tot gevolg dat een groot deel van mijn cherrytomaatjes zich massaal van de struik hebben laten vallen. Aangezien er een limiet zit op hoeveel rauwe cherrytomaatjes een mens kan eten in korte tijd (geloof me...) heb ik hier mijn favoriete cherry-snack-recept. Crimineel lekker en het maakt de tomaatjes een stuk langer houdbaar.

    Nodig:
    • een kleine kilo cherrytomaatjes (trostomaten kan trouwens ook), door midden gesneden
    • 3 eetlepels olijfolie
    • 1 theelepel zeezout
    • een paar tenen knoflook in dunne plakjes (naar smaak, ik hou van véél)
    • 1 theelepel balsamicoazijn
    • 1 snufje basterdsuiker

    Bereidingswijze:
    • spreid de tomaatjes uit op een ovenschaal. Ik doe er zelf meestal een sheet teflon onder tegen het plakken.
    • meng de olijfolie, zeezout, knoflook, balsamico en basterdsuiker in een kommetje
    • bedek de tomaatjes royaal met het mengseltje uit de kom
    • zet de oven op 190 graden en laat een uurtje bakken
    • laat in de oven afkoelen

    Blijft in een tupperwarebakje wekenlang goed, maar meestal heb ik niet de discipline om ze zo lang te bewaren!

    En dan nog dit:

    In het blogje van eergisteren vertelde Jolande over een heus appeldroogrekje. Omdat ik me daar niet meteen iets bij kon voorstellen vroeg ik haar een foto te sturen en kijk hier: het droogrekje van Jolande. Die wil ik ook! Kan iemand mij vertellen waar zo'n rekje oorspronkelijk voor bedoeld is? Dan weet ik waar ik in de Kringloopwinkel naar moet vragen!

    dagboek

    Wat een troosteloos weer vandaag... Op dit soort dagen begint mijn herfstgevoel op te spelen en krijg ik trek in stoofpotten met pompoen of zoete aardappelen. Maar de pompoenen in mijn tuin zijn nog niet goed en gun ik nog even om te groeien. En voor zoete aardappelen moet ik snel weer een keer naar de markt.

    Vandaag een dagje naar een congres. Best interessant, maar de absolute pest voor je gezonde voornemens. Congressen kenmerken zich door een lunch met ongezonde broodjes en warme, slappe bladerdeeghappen. De enige vegetarische opties zijn meestal zalm (huh?) of grote klodders roomkaas. En dan ga je dus de mist in als je niet genoeg te eten bij je hebt.


    Gegeten/gedronken:

    ochtend:
    1 Bordje havermout met bananensojamelk (jammmmm!)
    4 gedroogde abrikozen
    2 dubbele rijstwafels met marmite
    3 mokken brandnetelthee
    1 krentenkoek

    middag:
    1 congres-broodje met roomkaas (enige vegetarische optie)
    3 mini congres-kaassoufflés (hier begon mijn focus te verslappen)
    3 glazen spa rood

    avond:
    1 oreganobroodje "veggiepatty" van de Subway met extra sla, tomaat, ui en komkommer en zoete uiensaus (geen excuus voor; gewoon een lekkere hap voor in de trein)
    1 kop decaf

    bewogen:

    Naar huis gelopen vanaf het station naar huis door de stromende regen (ongeveer 3 kilometer)

    evaluatie:

    Een typisch voorbeeld van een slordig dagje, zoals die in mijn dagelijks leven wel vaker voorkomen. De volgende keer kan ik maar beter voorbereid zijn door een extra boterham met pindakaas of iets anders hartigs mee te nemen om bestand te zijn tegen het congresvoer. Ik voelde me tegen de middag ontzettend wazig worden; een teken dat mijn bloedsuiker gewoonweg te laag was.

    Tegen beter weten in hoop ik voor de lunch altijd op een fijne salade of iets spannenders dan broodjes zalm of roomkaas. Het wordt tijd dat ik het inzie: op congressen is er voor lastige types als ik gewoon niets te eten.

    16 augustus 2010

    dagboek

    Vandaag is de school weer begonnen voor mijn jongste. Dat betekent dat er (eindelijk!) weer wat regelmaat komt in het slaap-, werk- en eetpatroon. De wekker staat vanaf nu weer elke dag op dezelfde tijd en er is weer genoeg in huis voor de tienuurtjes en voor lunchtrommels. Ik weet niet hoe het met jullie is, maar ik vind zes weken wel erg lang. De eerste dag is even hectisch, maar als alles eenmaal weer loopt voelt dat altijd wel weer prettig.

    Gegeten/gedronken:

    ochtend:
    1 groene smoothie met bevroren banaan, spinazie,  frambozen, havermout en lijnzaad
    1 amandel-kokos energybar (tienuurtje)
    1 potje zoethout thee

    middag:
    2 boterhammen met pindakaas
    1 kopje bouillion met groenten en vermicelli
    5 gedroogde abrikozen
    1 potje lavendelthee
    1 handje gedroogde appeltjes met kaneel (vieruurtje)
    1 rijstwafel met hummus (vieruurtje)

    avond:
    1 bord volkorenspaghetti met tomatensaus en verse basilicum
    1 kom gemengde salade met tomaat, avocado, bleekselderij, rode ui en een dressing van frambozen-azijn


    bewogen:
    Door een drukke dag eigenlijk te weinig: op en neer gelopen naar school voor de eerste schooldag. Daarna naar het werk gehaast en op het laatste moment toch maar de auto een paar straten verderop geparkeerd om nog een extra stukje (door de stromende regen) te lopen. Vanavond na het eten even de enorme stapel boeken ingeleverd bij de bieb; heen en terug is dat een fietsritje van zo'n 6 kilometer.
    Het zijn wat losse snippertjes, maar alles bij elkaar telt het toch op tot een (piepklein) uurtje bewegen.

    evaluatie:
    Op mijn werk ben ik op dit moment bezig met een ingewikkeld stuk, waardoor ik snel gedachteloos mijn voedselvoorraad wegwerk. Vandaag had ik mijn voorraadje in de koelkast in het keukentje gelegd; dat werpt toch weer een extra drempel op. Net genoeg om even bij jezelf na te denken of je écht trek hebt of dat je gewoon iets wilt om op de kauwen (bij mij is het vaak het laatste). Energieniveau was de hele dag eigenlijk prima, alhoewel ik nog wel een wat katerig gevoel had na de migraine-aanval van zondag. Een hoofd vol watten, herkent iemand dat?

    amandel-kokos reep

    Ken je de binnenkant van een Bounty? Die lekkere, smeuïge kokossubstantie? Ik heb dit weekend een recept voor een energybar uitgedokterd die deze smaak héél dicht nadert. Ik moet nog wat experimenteren om het vetgehalte verder omlaag te krijgen. Misschien als ik wat kokosolie en de honing vervang door 1 of 2 gedroogde pruimen, dat het ook de gewenste substantie en een extra zoetje krijgt.

    Nodig:

    Gelijke delen van de volgende 3 ingrediënten (ik had van alles ongeveer een Senseokopje vol)
    - geraspte kokos
    - amandelen (schaafsel of hele)
    - kokosolie
    optioneel: 1 á 2 theelepeltjes honing


    Bereidingswijze:

    Maal de amandelen tot kleine brokjes
    Maak de kokosolie vloeibaar door het in een klein bakje in een schaal warm water te laten smelten
    Meng alle ingrediënten tot één substantie in een kom
    Maak er daarna één vierkante koek van in een platte schaal en zet deze een uurtje in de koelkast

    Na een uurtje snijd je de koek naar wens in rechthoekjes of vierkanten et voilà: een voorraadje Bounty-taste-alike energybars!

    15 augustus 2010

    gedroogde appeltjes

    * Dit weekend heb ik een grote voorraad gedroogde appeltjes gemaakt, waar ik naar kan grijpen bij lekkere trek. Het is eenvoudig en erg lekker. Dat laatste vinden ook mijn kinderen, want toen ik eindelijk uit bed kwam vanmiddag bleek dat er nog maar een paar over waren. Ik kan binnenkort dus weer aan de slag.

    recept:
    Schil een paar appels, verwijder het klokhuis met een appelboor en snijd de appel in gelijke, dunne plakken. Als je geen appelboor in huis hebt (zoals ik) dan kun je ook gewoon de appel in dunne schijfjes snijden. Zorg wel dat de dikte van de stukjes ongeveer gelijk is.

    Droog de appels af met een stukje keukenrol en bestrooi ze met een snufje kaneel of speculaas kruiden.

    Leg de stukjes appel niet overlappend op een rooster en droog ze op ongeveer 50 - 65 graden in de oven of in een dehydrator. Niet warmer, want dan worden ze keihard! Draai ze regelmatig. Als je een elektrische oven hebt waarbij je de deur op een kiertje kunt laten staan kan het vocht makkelijker weg, maar dat is niet noodzakelijk.

    Het duurt ongeveer een nachtje om ze te drogen; het is dus goed om in één keer een grote voorraad aan te leggen, zodat je de energie efficiënt gebruikt. Ik laat ze ook vaak maar een paar uur drogen en zet ze vervolgens op een droge plek in het zonnetje om verder "uit te dampen". Dat scheelt ook weer een hoop energie.

    Gedroogde appeltjes blijven in een gesloten trommel erg lang goed, als je tenminste de discipline hebt om ze zo lang te bewaren.

    echt eten

    De afgelopen week heb ik op mijn blog verslag gedaan van een weekje gezond eten.

    Ik ben dol op eten; ik lees graag over eten, ik schrijf graag over eten, ik praat graag met anderen over eten, ik denk graag na over eten en - niet onbelangrijk - ik eet graag. En veel. Waar ik niet van houd is van calorieën tellen, van diëten en van verboden voedselcombinaties. Ik begin er ook steeds meer van overtuigd te raken dat het mogelijk is om lekker en veel te eten en toch op een - voor mij - gezond gewicht te blijven.

    Naar aanleiding van boeken als In defence of food, blogs als Kath eats en de geweldige recepten van Susan V. begint in het afgelopen jaar mijn eetpatroon langzaam maar zeker op te schuiven naar een focus op écht eten. Eten zoals het in de natuur groeit, dat niet onherkenbaar bewerkt is tot iets dat in een pakje of doosje past en jaren houdbaar is. En waar zo min mogelijk dierlijke bestanddelen aan te pas komen.

    Aangezien het niet helemaal binnen het thema van mijn andere blog past en de helft van de stemmers op mijn poll toch graag mee leest in mijn voedseldagboek, ben ik dit "schaduwblog" begonnen. Ik wil hier (voorlopig nog een tijdje) mijn eetgewoonten op bijhouden, maar ook lekkere recepten of interessante links over gezond eten plaatsen.

    Ik hoop dat de liefhebbers van gezond en lekker eten die meelezen op Bewuste Eenvoud mee verhuizen naar dit nieuwe clubhuis.